Drita Fejza u lind më 16 dhjetor në fshatin Mushtisht, Therandë (Suharekë) në një familje patriotike.
Si fëmija i tetë i Bilall Fejzës dhe Sevdije Kelmendit që sollën në jetë gjithsej 12 fëmijë. Shkollën fillore dhe të mesme i mbaroi në Mushtisht -Therandë. Në vitin 1998/99 bashkë më fëmijët e saj detyrohet ta braktisë atdheun nga pushtuesi serb, që nga ajo kohë jeton dhe krijon në Berlin (ka tre fëmijë).
Drita Fejza ka specializuar në fushën e medias dhe shërbimeve informatike. Gjithashtu është kualifikuar si ndërmjetësues gjuhësor dhe kulturor. Është e kualifikuar si “Coach” në sistemin këshillues terapeutik
Ka botuar disa poezi në revista të ndryshme si “Pionieri ” Bota Sot ” “Dielli” “Agmia”, etj.
Gjithashtu ka botuar disa libra me poezi dhe prozë:
“Migranten Geschichte”, 2011 me katër poezi në gjuhën gjermane
„Shpirti i arratisur„ 2013, (poezi),
„Melodia e Pyllit„ 2014, (novelë),
„Triumf dashurie”, 2015, (roman),
“Dritëhijet e fatit”, 2018, (roman),
“Me mallin e një balade”, 2021, (poezi).
Gjithashtu ka marrë pjesë në disa Antologjit poetike “Ali Podrimja”, “Uragani i Lirisë “,”Nënë Tereza”, “Pena e Lirisë “, Antigona Fazliu “.
Drita FEJZA
VENDLINDJA
Do të shkojmë në Vendlindje, biri im
Aty ku kanë lindur gjysh e stërgjysh.
Ku lindi nëna, babai, motra e vëllai
ku i thuhet, bukës bukë e ujit ujë
do të hyjmë në Vendlindje me hapa të sigurt
qetësisht e pa bujë
Zhurmën nuk e duan njerëzit e Vendlindjes sime, biri im
Të ushqyer dhe të rritur me muzikë
Njerëzit më të dashur që ke njohur ndonjëherë
Liridashës në shpirt.
Do të shkojmë në Vendlindje, biri im
Ti njohësh nga afër ato rrugë
ku ende i dëgjoj hapat e moshatarëve të mi,
me ëndrrat që merrnin krahë
të etur për liri
Lirinë e fjalës, lirinë e shpirtit!
Do ta vizitojmë shtëpinë, nënës,
dhe mos mendo se nëna jote ka më shumë se një shtëpi
Ajo ka veç një më të madhe se vetë zemra
Kosovën për ku do të nisemi tani.
Do të shkojmë në Vendlindjen time, biri im
Ti vizitojmë varret ku pushon e mira ime Laoretë
Ku pushojnë prindërit që më sollën në jetë
dhe njerëz të mirë që nuk e patën të lehtë
Na e thanë shpirtin e na e thanë gojën
Përgjysmë na e lanë lojën, lojën e jetës.
Kur të shkojmë atje, vetë s’do të jemi ne
Në çdo vend ka një lis me rrënjë
Plagë e vrragë, dashuri e krenari
Ndriçon udha nga yjet që ranë për Liri
Do ti vizitojmë fshatrat, qytetet, istikamet ku kanë rënë
Muze të mbushura me fotografi që rrëfejnë histori
Në fletore kujtimesh firmën do t`u lëmë
Unë dhe ti, dëshmi.
E vogël është firma ime
Nënshkrimin ua dha populli që i kujton përherë
Të lavdishme e kishin jetën, të lavdishëm si ata s’ka të tjerë
Mos i harro as ti biri im, edhe pse i lindur dhe rritur në Berlin.
Do të shkojmë në Vendlindjen time
Biri im
Do të hyjmë qetësisht dhe pa bujë
Ti djalë me dy Atdhe mos u ndje i huaj
Është Vendlindja e rrënjëve tua!