AZEM OSMANI-Poet

AZEM OSMANI

Azem Osmani u lind më 17 gusht të vitit 1966, në Mitrovicë. Shkollën fillore dhe atë të mesme i ka mbaruar në Podujevë. U diplomua në Fakultetin e Bujqësisë në programin Bachelor, drejtimi Bioteknologji në Zooteknikë, në Universitetin e Prishtinës.

Është diplomuar në Gjermani për informatikë, në SGDDarmstadt – Pfungstadt, drejtimi “PC Betreuer”. Në Kolegjin AAB, Prishtinë është diplomuar gjithashtu në programin Master, Komunikim Masiv dhe Gazetari. Ka publikuar punimin shkencor në Revistën Ndërkombëtare “THESIS” (Nr.2/2015), në fushën e medieve dhe gazetarisë. Ka marrë pjesë në Konferencën Shkencore Ndërkombëtare për Media dhe Gazetari. Në këtë hulumtim janë përfshirë edhe segmente të rëndësishme të kulturës. Me poezi është marrë qysh herët në bankat e shkollës fillore duke publikuar poezi në revista të ndryshme të kohës. Është pjesëmarrës po ashtu me poezi në tri antologji poetike, dedikuar heronjve dhe dëshmorëve të kombit. Ka botuar poezi në gazeta dhe revista letrare, siç janë: “Nacional”, “Intervista”dhe“Mirdita”. Po ashtu ka publikuar shkrime publicistike në mbi dhjetë portale që janë të njohura për opinionin e gjerë, ndërsa tek gazeta ditore “Kosova Sot” është analist i rregullt. Është pronar dhe kryeredaktor i portalit Dritarjaonline.net, dedikuar për kulturë, art, shkencë, analiza dhe opinione.

Aktualisht jeton dhe punon në Gjermani.

Veprat e autorit:

“Fole me thupra shelgu”,Poezi, Lena, 2019,

“Simfonia e qiellit të bruztë”, Poezi, Lena, 2019,

“Rreze të djersitura në mjegullnajë”, Publicistikë, Lena, 2019,

“Shtigjeve të qelqta”, Publicistikë, Lena, 2019.

POEZI

Azem OSMANI

ATA NUK ISHIN FATLUM SI UNË…

Mërmëritur flas me vete

Si nuk lundroi titaniku

Oqeaneve të syrit tënd kaltërosh

Me buzëqeshje si çurkaja pranverash

Të fundosje brigje akullnajash

Hukamave tua vullkanore

Të avullohej ai dimër kobtar

Bota jote, pasuri si arat e grurit

Shpirt i shkrirë në soditje plot diell

Sikur t’i begatoje, kështu si mua

Pasagjerët e druajtur nga teshat e arnuara

Që rropateshin skutave të anijes labirint

Të përjetësohej kurorave lulesh mjaltëse

Dashuria e Xhekut me Rozën   

E madhe, sa vet titaniku

E thellë, sa vet oqeani

Eh, kështu është jeta!

Ata nuk ishin fatlum si unë…

    Podujevë – 2018